Jaaa het is tijd voor Peru! Het land waar wij het vrijwilligerswerk gaan doen, een wereldwonder gaan bezoeken en veel gaan hiken. Na Vilcabamba pakten we de bus naar Mancora: een strandplaats in het noorden van Peru. Nog even van het strand genieten, want dat kunnen we de komende maanden niet meer doen. We huurden een bungalow óp het strand en onze dagen bestonden uit zwemmen, lezen en bruin worden. Mancora is zelf geen boeiende plaats en ik heb ook weinig foto’s gemaakt. Ik ga daarom meteen door naar onze tweede bestemming van dit land: Huaraz. We hebben hier twee hikes gedaan: Lake Churup en Lakae 69. Ik laat je graag zien hoe mooi dit was.

Ik had bij Huaraz een idyllisch bergdorpje in gedachten. Niks bleek minder waar: Huaraz is een stad. Een lelijke, vieze stad. Bezoekers komen dan ook voor één ding; om te wandelen. Je kunt hier vele hikes maken: variërend van één dag tot acht dagen. De bekendste is de vierdaagse Santa Cruz hike. Vanwege het slechte weer en de kou besloten Niels en ik om deze over te slaan. Wij kozen voor twee eendaagse wandeltochten: Lake Churup en Lake 69.

We sliepen in Albergue Churup wat een enorme aanrader is. Het is leuk ingericht, de bedden zijn goed, het is schoon en het ontbijtbuffet is erg lekker. Alles wat je nodig hebt om je goed voor te bereiden voor de wandeltochten.

Lake Churup (4.450 meter hoogte)

Deze hike is een relatief eenvoudig en veel reizigers beginnen hiermee om te acclimatiseren. Dit is namelijk nodig, want alleen Huaraz ligt al op 3.052 meter hoogte. De avond dat we aankwamen merkten we meteen verschil: we waren kortademig en een beetje duizelig. Het is slim om eerst één of twee dagen in Huaraz zelf te blijven zodat je hieraan went. De meeste reizigers beginnen dan met een simpele hike om nog meer te wennen aan de hoogte. Lake Churup is hier perfect voor.

Deze hike kun je prima zonder gids doen. Vanuit Huaraz deelden we de taxi met een andere reiziger en na ongeveer twee uur rijden bereikten we het startpunt. We deden er ongeveer twee uur over om de top te bereiken. Ik vond het best een pittige hike, niet alleen door de hoogte maar vooral omdat het erg glad was. We liepen voornamelijk langs een waterval en het water stroomde ook over de paden. Soms moesten we op handen en voeten naar boven klimmen en weer naar beneden glijden.

Lake Churup! Vooral de weerspiegeling is prachtig. Het was redelijk bewolkt, maar we konden toch sneeuw spotten op de bergen.

Na de afdaling liepen we door Llupa: een dorpje waar busjes terug rijden naar Huaraz. We dachten hier zo te zijn, maar na het beginpunt van de hike hebben we hier nog dik een uur over gedaan. Moe, maar voldaan kwamen we terug en zijn we vroeg ons bed ingedoken. Klaar voor de volgende hike!

Lake 69 (4.600 meter hoogte)

De dag na Lake Churup werden we om 06:00 opgehaald met een bus om Lake 69 (of Laguna 69) te bezoeken. We moesten hiervoor eerst een flinke tijd in de bus zitten, ongeveer drie uur. De hike zelf was pittig en vooral de laatste honderd meter was ontzettend zwaar. Ik heb een goede conditie, maar daar twijfelde ik toch een beetje aan. Ik moest letterlijk naar adem happen, ik had zware hoofdpijn en ik werd misselijk. Waar doe je het voor, zou je bijna denken? Nou de beloning was meer dan prachtig. Ik heb nog nooit zulk blauw water in een meer gezien. Mocht je nog twijfelen, geen één foto is gephotoshopt #nofilter.

Voordat we aan de klim begonnen, stopten we eerst bij een ander meer. Alvast een voorproefje.

Made it: Lake 69! We hebben ongeveer 5,5 uur over de totale tocht gedaan. 
 

Het was zwaar en soms dacht ik: ‘Waar ben ik in godsnaam aan begonnen?!’, maar met zulke uitzichten is dat het helemaal waard. Dit is één van de redenen waarom we hebben gekozen voor Zuid-Amerika. Het is hier zó mooi! Ik ben nu in Cusco en ik heb net de Machu Picchu gezien. Je kunt mij volgen via mijn Facebook en Instagram.