Hoi allemaal! Op dit moment ben ik in Lima en ik wacht op mijn nachtbus naar Pucallpa. Deze stad ligt middenin het Amazonegebied en vanuit Pucallpa moeten wij nog drie uur reizen om naar de plek te komen waar Niels en ik vrijwilligerswerk gaan doen. Wat we daar gaan doen… Zes weken lang wilde dieren verzorgen! Ik kan niet anders zeggen dat dit een droom is die uitkomt. Ik praat je bij wat ik hier ga doen én wat er met Quirines.nl gaat gebeuren.

Esperanza Verde

Zes weken lang gaan wij werken voor Esperanza Verde. Dit wildlife rescue centrum is opgericht door een Nederlands stel dat samen met hun twee kinderen in het gebied wonen. Esperanza Verde is het huis voor verschillende dieren zoals aapjes, een tapir, een luiaard, verschillende soorten vogels en reptielen. De meesten komen uit de illegale handel, maar er zitten ook dieren bij die zijn achtergelaten door hun eigenaren. Bij Esperanza Verde worden ze verzorgd en leven ze in hun natuurlijke omgeving. Met als doel om ze uiteindelijk weer vrij te laten in het wild. Naast de dierenopvang heeft Esperanza Verde een programma waarin zij het regenwoud helpen met het herplanten van bomen, planten en fruitsoorten.

Ik vind het zó ontzettend gaaf dat ik dit de komende weken mijn huis mag noemen. De dagelijkse taken bestaan voornamelijk uit het verzorgen van de dieren. Dit houdt in dat ik hen ga voeden, zorgen dat ze (weer) gezond zijn, hokken schoonmaken en babysitten op de kleintjes. Ook is Esperanza Verde bezig met een uitbreiding en kunnen we helpen met het (ver)bouwen hiervan. In totaal zijn we met twaalf vrijwilligers en we wonen in een huis dat vlak naast een rivier ligt. Hier kunnen we in onze vrije tijd gaan zwemmen of we bezoeken een waterval waar we ook kunnen zwemmen. Verder geeft de eigenaar ook (nacht)wandelingen door het Amazonegebied, dus ik verwacht veel te leren over de dieren en de planten.

Quirines.nl

De komende zes weken ga ik back to basic. Er is geen warm water, geen elektriciteit en de grootste stad zit op drie uur afstand van Esperanza Verde. Twee dagen in de week zijn we vrij en kunnen we een dorpje bezoeken dat op een uur afstand van Esperanza Verde ligt. Hier is een internetcafé en daar gaat ook de organisatie naartoe om te mailen met de toekomstige vrijwilligers.

Ik heb geen idee hoe de komende weken eruit gaan zien en of ik soms naar het dorp ga om een snelle update te plaatsen op mijn Facebookpagina en Instagram. Wel kan ik met (grote) zekerheid zeggen dat er geen blogs online komen. Ik heb wel wat oudere blogs ingepland op mijn Facebook, zodat het niet helemaal stil is 😉 Eerlijk is eerlijk, ik vind het jammer dat ik niet door kan gaan met bloggen, want op dit moment gaat het net zo goed met de bezoekersaantallen. Maar aan de andere kant, wanneer gebeurd het nog dat je letterlijk bent afgesloten van de buitenwereld? Het lijkt mij een hele bijzondere ervaring en een verademing om niet bezig te zijn met social media, het nieuws en alle andere dingen die online gebeuren. De komende weken wordt écht leven in het hier & nu.

Vanaf 10 april zijn wij weer in de bewoonde wereld en deel ik natuurlijk hoe het is geweest. Ik hoop dat jullie dan weer net zo fanatiek meelezen als jullie nu doen 🙂 Tot dan! Liefs, Quirine