Jaaa, het is tijd voor een update over mijn tweede trimester! Sinds we het nieuws aan iedereen hebben verteld en dat ik mij zoveel beter voel, gaat de tijd ontzettend snel. Tijdens het tweede trimester is veel gebeurd, dus hoog tijd om bij te kletsen over deze vegan zwangerschap.

Het tweede trimester – update

Dit trimester was eigenlijk een aaneenschakeling van hoogtepunten (en oké een paar emotionele breakdowns). Er is zoveel gebeurd. Ik neem je mee:

Het Grote Nieuws bekend maken

Het tweede trimester werd afgetrapt met het feit dat we, na twaalf weken, eindelijk het nieuws met onze familie en vrienden konden delen. Het voelde voor ons goed om te wachten t/m twaalf weken. Zeker omdat het eerste trimester nogal een rollercoaster was. Ik schreef hier uitgebreid over het eerste trimester. Het is niet met woorden te omschrijven hoe speciaal het is om de mensen in je directe omgeving te verrassen met dit nieuws. Zoveel blijheid en verbondenheid voelde ik op dat moment en de weken daarna. Niemand had verwacht dat ik zwanger was, dus de verrassing was real haha. Ook was ik best opgelucht dat het ‘out in the open was’, zodat ik geen smoesjes hoefde te bedenken waarom ik niet dronk en waarom ik nogal op mezelf was tijdens het eerste trimester.

Ik weet niet of het allemaal toevallig is, maar vanaf week 14 (toen iedereen het wist) voelde ik me zóveel beter. Gewoon weer mezelf. De heftige zwangerschapssymptomen verdwenen, het werd vanaf juni eindelijk lekker weer (remember maart/april/mei dit jaar, één en al drama) en er kwamen versoepelingen aan waardoor we eindelijk uit die ellendige lockdown kwamen. Qua timing was het verder helemaal top dat mijn tweede trimester samenviel met de zomer. Zo kon ik optimaal genieten van deze maanden, zonder dat ik me ziek, zwak & misselijk voelde. Zo zijn we o.a. spontaan een lang weekend weggegaan met vrienden naar Mallorca, maar hebben Joppe en ik ook genoten van de simpele dingen zoals uren slenteren door Amsterdam en ontbijten buiten de deur.

Genderreveal op mijn dertigste verjaardag

Nadat het nieuws bekend was, kwam het volgende hoogtepunt. Krijgen we een jongen of een meisje? Heel toevallig konden we op 18 juni, mijn verjaardag, een 16 weken echo doen. Het duurde een uur (!) voordat de verloskundigen het geslacht konden zien, maar uiteindelijk mailden zij de uitslag naar een vriendin van mij. De volgende dag vierde ik namelijk mijn dertigste verjaardag. Nu iedereen toch bij elkaar was, vonden we dit het perfecte moment om het geslacht bekend te maken voor zowel onze vrienden en familie als voor onszelf. Twee liefste vriendinnen hadden dit tot in de puntjes georganiseerd. Van lieve videoboodschappen tot speeches en uiteindelijk kwamen we achter het geslacht door het knallen van partypoppers. Hier vind je de video. En ja, we krijgen een meisje! Zo ontzettend leuk. Al was er natuurlijk geen verkeerde uitkomst geweest. Heel mooi om dit met onze vrienden en familie te vieren.

Veel ‘eerste keren’

Wat ik zo leuk vind aan voor het eerst zwanger zijn, is dat er zoveel ‘eerste keren’ zijn. Zoals het vertellen aan vrienden & familie en de speciale band die ik voel tussen mij en Joppe. Niet alle eerste keren zijn leuk, zo vind ik een zwangerschap toch best spannend. Zoals de uitslag van de NIPT test en de 20 weken echo. Beiden waren tiptop in orde, maar ik kan mij hier behoorlijk druk over maken.

Terug naar de leuke eerste keren. Zo volg ik ongeveer twee keer per week zwangerschapsyoga en pilates. Fijn om in beweging te blijven en zeker te zijn dat ik geen oefeningen doe die verkeerd zijn voor mijn buik/rug/bekken etc. Verder trakteer ik mezelf af en toe op een zwangerschapsmassage. Ik heb soms best last van mijn onderrug (zie hieronder bij symptomen) en een massage is echt een geschenk. Nog meer eerste keren: haar voelen voor het eerst in mijn buik en het moment dat Joppe haar voor het eerst voelde. Of samen haar eerste kleren kopen, nadat we wisten of we een jongen of een meisje krijgen. Het binnenkrijgen van de eerste babyspullen zoals de kinderwagen.

Verder hebben we nog niks qua baby uitzet, daar gaan we ons de komende weken op focussen. De kinderwagen hebben we trouwens via Marktplaats (was nog gloednieuw) en een aantal spullen gaan we tweedehands overnemen. Ook heb ik een paar leuke adresjes voor duurzame & tweedehands baby spullen. Zou je het leuk vinden om hier een artikel over te lezen? Let me know!

Babymoon

De allerleukste eerste (en laatste!) keer: babymoon! Of je het nu een babymoon noemt of de laatste keer op vakantie met z’n tweeën: ik raad dit enorm aan. Zo fijn en waardevol om veel tijd samen door te brengen. Af en toe balen dat ik geen wijn kon drinken of dat mijn onderrug protesteerde, maar alsnog: ik had dit voor geen goud willen missen. We reisden voor 2,5 week door Kroatië en via mijn Instagram vind je alles terug (zie mijn ‘highlights’). Ook schreef ik dit artikel over vegan in Kroatië.

Zwangerschapssymptomen

Het is echt waar wat iedereen zegt: vanaf het tweede trimester worden de symptomen/kwalen minder. Tot week 14 voelde ik me ziek, alsof ik 24/7 een kater had. Maar dan ruim 3 maanden lang :’). Tijdens het tweede trimester heb ik zeker af en toe last gehad van kwalen, maar deze symptomen zijn te verwaarlozen bij het constante gevoel dat je moet overgeven en alleen maar op de bank kunt liggen.

• Nog steeds dorst. Dit blijf ik toch zo’n apart symptoom vinden. Ik word wakker alsof ik de hele nacht door een woestijn heb gelopen zonder water. Ik sleep overal een fles water mee naartoe en ik houd nog steeds enorm van vers, sappig fruit.
• Diastase. Vanaf week 14 heb ik last van een diastase. Mijn buik was op dat moment nog niet eens aanwezig, maar ik had wel een ‘bobbel’ boven mijn navel/onder mijn borst. Ik heb er niet veel last van, behalve dat niet mooi staat. Ik hoop natuurlijk dat dit na de zwangerschap weer netjes bij elkaar komt.
• Duizelig. Ik heb dit een paar keer gehad en ik ervaar dit niet als vervelend. Rustig opstaan helpt enorm.
• Soms steken in mijn borsten. Aan het begin van het tweede trimester, kreeg ik paar keer hele pijnlijke steken in mijn borsten. Dit is inmiddels weer over. Wel heel fijn: de gevoeligheid die ik ervoer in het eerste trimester is weg.
• Naar zweet ruiken. Een beetje tmi, maar ik ben vast niet de enige. Door de hormonale veranderingen, kan ik soms zó naar zweet ruiken. Alsof ik dagen niet heb gedoucht, terwijl ik soms letterlijk een uur geleden uit de douche ben gestapt. Ik las dat je dit ook na de bevalling kunt hebben.
• Beter ruiken. Het helpt vast niet mee dat mijn reuk nogal (over)ontwikkeld is. Ik heb van mezelf sowieso een goede reuk, maar nu is het next level. Ik ervaar dit eerder als vervelend, dan dat ik er plezier aan beleef haha.
• Dichtzittend oor. Oké, dit heeft wat uitleg nodig. Hier heb ik al last van sinds het eerste trimester en zelfs nu (derde trimester) heb ik dit regelmatig: mijn rechteroor zit dicht. Zo irritant! Ik associeerde dit niet met de zwangerschap, totdat ik dit tóch ging Googlen. En ja hoor, het is wel gerelateerd aan de zwangerschap. Dit komt omdat de slijmvliezen in de neus opzwellen, waardoor je buis van eustachius (verbinding tussen neus en oor) slechter functioneert. Deze buis zorgt ervoor dat de druk in je oor gelijk blijft met de druk erbuiten. Als dit niet goed werkt kan de druk in je oor dalen of toenemen waardoor je oor gaat dichtzitten. Bizar toch?
• Lage rugpijn. Mijn onderrug is mijn zwakke plek, dit komt omdat ik vroeger een auto-ongeluk heb gehad. Het verbaasd me daarom niet, dat ik hier last van heb tijdens de zwangerschap. Sporten (als in de sportschool) doe ik daarom al een half jaar niet meer en veel bukken en tillen sla ik ook over.
• Moe. Tja, wat kan ik hier over zeggen?
• Onzeker over lichaam. Dit ben ik zolang ik mij kan herinneren. Doordat ik nu zwanger ben en mijn lichaam in een rap tempo verandert, vind ik dat best pittig. Klinkt misschien sneu, maar ik ben als de dood dat ik straie krijg en dat ik mijn oude figuur helemaal kwijt ben, zodra de baby is geboren. De zwangerschap houdt mij regelmatig een spiegel voor en dat is niet leuk, maar wel goed. Ik weet dat het tijd is om het beeld van hoe mijn lichaam er ‘hoort’ uit te zien, moet loslaten. Door de zwangerschap word ik gedwongen om de confrontatie aan te gaan en oké te zijn met hoe uitpakt. Met of zonder die extra kilo’s en met of zonder straie.
• Emotioneel. Ik ben sneller emotioneel dan voorheen. Dit gaat twee kanten op: sneller huilen om bepaalde dingen, maar ik kan ook enorm euforisch zijn. Dan zit ik echt op een roze wolk.
• Bandenpijn/ groeipijn. Vanaf 24 week voelde ik voor het eerst hoe het is om bandenpijn en groeipijn te hebben. Eigenlijk wel leuk om te merken dat je lichaam keihard aan het werk is.
• Harde buiken. Richting het derde trimester heb ik af en toe last van harde buiken. Vooral als ik een volle blaas heb, (te) snel opsta of lang heb gelopen. Zo’n harde buik verdwijnt weer na een paar minuten.

Vegan zwangerschapscravings

Nog steeds ervaar ik geen gekke zwangerschapscravings. Ik schreef daar op Instagram deze post over. Zo leuk (en hilarisch) om al jullie cravings te horen. Mijn cravings zijn nog steeds veel drinken, fruit en meer zin in zoet . Gelukkig totaaaal geen behoefte aan dierlijke producten.

Inmiddels ben ik 30 weken zwanger (ja, hou op!) en is het tijd om alles in huis te halen voor le bebe. Ook gaan we nog een zwangerschapscursus volgen en heb ik een zwangerschapsshoot ingepland. Ik houd je als eerste op de hoogte via mijn Instagram en over een paar weken kun je hier weer een uitgebreide update verwachten over het derde trimester. Liefs!