Het zit erop: de zes weken vrijwilligerswerk bij Esperanza Verde zijn voorbijgevlogen. Je kunt hier mijn vorige blog daarover lezen. Ik zit inmiddels weer in een grote, vieze stad en ik mis de jungle met haar geluiden en de dieren heel erg. Wel kijk ik uit naar nieuwe avonturen; we blijven nog een week in Peru en dan is het tijd voor Bolivia! Maar, voor het zover is neem ik jullie mee naar de laatste weken bij Esperanza Verde. Ik heb in de kliniek gewerkt, er zijn veel nieuwe dieren gearriveerd, we bezochten een prachtige waterval én wij waren uitgenodigd voor een Peruaanse verjaardag. Ik heb weer beter internet en ik heb daarom veel foto’s kunnen uploaden. Kijk je mee?
Nieuwe bewoners
‘Ik hoop dat wij nog gaan meemaken dat er nieuwe dieren arriveren’, vertelde ik Niels drie weken geleden. Een paar dagen later kwam er een wolaapje binnen die gehouden werd als huisdier. Gevolgd door nog een wolaap, vijf kapucijnapen en een uil. Ik wilde dit graag meemaken omdat ik benieuwd was hoe dat hier in zijn werking gaat. Ik vond het interessant om Douwe en Olivia in ‘actie’ te zien; hoe zij bijvoorbeeld contact maakten met de kapucijnapen zodat zij hen konden onderzoeken en medicijnen konden geven tegen parasieten. Je weet nooit wanneer er nieuwe dieren arriveren (een telefoontje plegen gaat wat lastig…), dus toen er opeens vijf kapucijnapen voor de deur stonden, moest er snel ruimte worden gemaakt in de kliniek. Nieuwe dieren verblijven eerst een paar weken in de kliniek, waar wij hen goed in de gaten houden. Ook moeten de dieren natuurlijk wennen aan een nieuwe omgeving. De kapucijnapen kwamen uit een dierenpark en een aantal waren erg vermagerd. Het is belangrijk dat de dieren gezond zijn voordat zij in aanraking komen met de andere dieren.
Maruja, een wolaap van 6 maanden oud die ik de laatste weken heb verzorgd
Werken in de kliniek
Zoals ik in mijn vorige blog heb verteld, zijn er dagelijks verschillende soorten tours die de vrijwilligers doen. Vrijwilligers die een langere tijd verblijven, mogen werken in de kliniek. Toch kreeg ik de kans om daar aan de slag te gaan, ook al was ik er ‘maar’ zes weken. Ik vond dit zo ontzettend gaaf! Ik had de zorg over een hert, een baby luiaard, twee baby wolapen, vijf kapucijnapen, een uil, een parkiet en een duif. Tijdens dit werk had ik nog meer het gevoel dat ik met dieren aan het werk was, omdat ik veel meer contact met hen had. Ik heb genoten van de momenten dat ik de luiaard de fles mocht geven of wanneer ik aan het spelen was met de twee wolaapjes. Naast persoonlijke aandacht geven aan de dieren, maakten ik de hokken schoon en verzorgde ik het eten.
Dansen op een Peruaanse verjaardag
Naast werken was er ook tijd voor ontspanning zoals een verjaardag bezoeken van één van de lokale werkers van Esperanza Verde. Met een bootje staken we de rivier over, naar het dorpje Bello Horizonte waar la fiesta was. Volgens mij wisten de locals niet wat ze overkwam, toen opeens alle gringo’s de dansvloer overnamen en los gingen op foute Peruaanse hitjes. Verder breekt het droogseizoen aan (hoewel, volgens mij komt er weer een heftige storm aan..) en we maakten hier gebruik van door het kampvuur aan te steken. Niet verkeerd om op deze manier een werkdag af te sluiten. Ook bezochten we met een aantal vrijwilligers een grote waterval. Na ongeveer een uur varen met de boot kwamen we aan en we konden hier heerlijk zwemmen. Tijdens de wandeling naar de waterval kwamen we nog een tarantula tegen die de grootte had van een baksteen. Tsja, welcome to the jungle!
Verder heb ik vooral in mijn vrije tijd foto’s gemaakt, heel veel foto’s. Het liefst laat ik alles zien, maar dat ga ik jullie niet aandoen 😉 Daarom een kleine selectie van mijn favoriete plaatjes:
Niels met Wallace, een baby brulaap
Sira, het nachtaapje melk geven
Een selfie met mijn favoriet Maruja mag natuurlijk niet ontbreken (ja incl. melksnor)
Wat een onvergetelijke ervaring was dit! Ik kijk er met een grote glimlach op terug en ik kan niets anders zeggen dat ik blij ben dat ik dit heb gedaan. Mocht je interesse hebben om vrijwilligerswerk bij Esperanza Verde te gaan doen, dan kun je hier kijken. Ook als je op een andere manier wilt helpen. Douwe en Olivia doen fantastisch werk en ik heb erg veel respect voor hen. Binnenkort verschijnt er een interview met de eigenaren op mijn blog.