Op de helft! Om meteen met de deur in huis te vallen: deze week had ik meer moeite, maar ik heb het volgehouden. Het was lastiger omdat ik afgelopen weekend bezoek had van vriendinnen uit Nederland.

Vrijdagavond kwamen Simone en Anita aan en we besloten om thuis te eten. Fijn, want hierdoor had ik genoeg vrijheid om een lekker gerecht op tafel neer te zetten. Ook vonden zij het leuk om veganistisch eten, dus dat kwam goed uit. De volgende ochtend at ik mijn havermout gezellig met Anita en Simone ging samen met Niels voor de eieren met kaas. Toen ik dat rook, had ik daar ook veel zin in. Lunch was de eerste uitdaging, maar we vonden een fijne lunchtent met genoeg opties. Zo koos ik voor een linzen-, en een aardappelsalade en kreeg ik de lekkerste wortelsoep die ik ooit heb gegeten. ’s Avonds was het helaas iets minder geslaagd. De enige vegan optie was een ‘hamburger. Dit kwam neer op wat gegrilde groenten op een wit broodje met daarnaast een kleine salade, frietjes en ketchup. Door mijn PDS kan ik brood (laat staat wit brood) niet goed verdragen, dus ik at de helft van het broodje en ik pikte de groenten er tussenuit. Oh, wat had ik graag een salade willen bestellen of een flammkuchen maar die bestonden stuk voor stuk uit vlees, vis, kaas met een dressing die niet vegan is.

Na een paar drankjes werd ik de volgende ochtend niet al te best wakker. Maar mijn droom van die nacht hielp hier ook niet aan mee. Ik werd namelijk gedwongen om paelle te eten. Ik had bedacht om de garnalen er tussenuit te vissen, maar tijdens het eten kwam ik geen garnalen tegen. Totdat ik door had dat ik een paella met gehakt aan het eten was. Whut?! Deze droom zette de toon van de dag.

We besloten om te gaan brunchen bij een favoriet tentje van mij om de hoek. Ik weet dat ze daar heerlijk eten serveren, bestaande uit verse, biologische en homemade producten. Daar zouden vast een paar vegan opties tussen zitten. Ik had vooral zin in de Griekse yoghurt met zelfgemaakte granola en vers fruit. Maar dat idee kon ik gelijk uit mijn hoofd zetten. Na lang wikken en wegen, besloot ik voor een omelet te gaan met verschillende groenten. Ik zag op de kaart dat daar feta bij hoorde, dus ik legde aan de bediening uit dat ik graag de omelet zonder feta wilde. Helemaal blij dat het gelukt was, keken Niels, Anita en Simone mij verschrikt aan: waarom heb je nou ei besteld?? Pas na een paar seconden drong het tot mij door dat ei natuurlijk niet vegan is! Wat stom, want dit was totaal niet in mij opgekomen. Ik voelde dat ik knalrood werd en ik annuleerde meteen mijn bestelling. Shit, wat kan ik dan eten? Uiteindelijk waren er twee echte vegan opties en ik koos voor de quinoa met verschillende groenten. Dit was heel erg lekker, maar als ik alles kon kiezen van de kaart was dit zeker niet mijn eerste keuze.

Op dat moment realiseerde ik me dat uiteten gaan op deze manier veel beperkingen geeft en dat het vooral lastig kan zijn. Tenzij je uitgebreid onderzoek doet naar een restaurant, maar dan nog: ík eet vegan en mijn gezelschap niet. Ik wil hun keuze voor een restaurant niet beperken omdat ik geen dierlijke producten eet.

Of het door de kater, mijn droom, de mislukte bestelling of een combinatie van deze drie kwam; ik voelde mij voor het eerst een beetje zielig dat ik mezelf dit ontnam. Thuis aangekomen las ik me weer in waarom ik ook alweer meedeed aan de challenge en dat gaf mij weer genoeg motivatie.

Na deze enerverende zondag heb ik geen moeite meer gehad. Maandag kookte Niels een heerlijke vegan risotto, dinsdag at ik falafel en gister maakte ik een vegan curry. Top! Verder ziet mijn huid en super uit. Had ik vorige week nog last van een paar oneffenheden, dit is helemaal weggetrokken. Ook voel ik me ook goed over mijzelf en sta ik in de ochtend veel makkelijker op. Niels maakte vaak de vergelijking dat ik een soort stervende zwaan ben in de ochtend, maar daar heeft hij de afgelopen twee weken geen last meer van gehad.

Op dit moment ben ik onderweg naar Nederland. Vanavond ga ik uiteten met een vriendin en morgen begint voor mij het Amsterdam Dance Event. Ik ben dus het hele weekend met mijn vrienden en ik slaap daar ook. Voordat ik aan deze challenge begon, had ik mezelf toegezegd dat ik dit weekend wat losser mag zijn. Toch voel ik me al slecht bij het idee om mijn challenge te doorbreken, maar we zullen het zien!