Vegan in Zuid-Amerika. Deze twee onderwerpen verwacht je niet samen. Sterker nog, Zuid-Amerika staat juist bekend om de grote vleesconsumptie. De afgelopen weken krijg ik dan ook regelmatig de vraag: ‘Q, hoe ga je dat eigenlijk doen met eten?’ Ik ben hier natuurlijk al een tijdje mee bezig en ik ga je vertellen hoe ik als vegan ga overleven in het continent van de steaks, stoofpotten en de empanada’s.

Eten in Zuid-Amerika

Ik zou liegen als ik zeg dat ik verwacht dat het een eitje (..) gaat worden. Zuid-Amerika heb ik nooit bezocht en als ik opzoek wat de typische gerechten zijn, dan word ik eerder sip dan dat ik vertrouwen krijg. Daarom snap ik goed dat mensen om mij heen zeggen dat ik het waarschijnlijk lastig ga krijgen. Maar, vegans en blogs heb je over de hele wereld, dus ook in Zuid-Amerika. Ik heb al rond gespeurd en ik heb al een aantal leuke, vegan spots gevonden. Mocht je tips hebben, dan hoor ik dat natuurlijk graag.

Tijdens mijn speurtocht ben ik bijvoorbeeld in contact gekomen met Christophe en Camille van We Zien Wel. Een méga leuke blog (met waanzinnig mooie foto’s) gerund door dit Belgische stel. Van hen heb ik gehoord dat het goed te doen is om plantaardig te eten. Sterker nog, zij zijn vegan geworden tijdens hun reis door Midden- en Zuid-Amerika. Hoe cool is dat?

Qua eten wordt er in Zuid-Amerika veel verse groenten, fruit, rijst en bonen gegeten. Ook ben ik van plan om zelf boodschappen te doen en te koken. Fijn voor het budget, maar nog fijner dat ik precies weet wat ik eet. Mocht je wat meer algemene tips willen voor als je als vegan op reis gaat, ik heb hier een uitgebreide blog over geschreven.

Dierenleed tijdens het reizen

Eén ding waar ik me niet goed op kan voorbereiden, is het dierenleed dat ik ongetwijfeld ga zien. Ik heb hier altijd moeite mee tijdens het reizen. Zo heb ik zes jaar geleden in Indonesië op de Gili-eilanden iedere ochtend water gekocht voor de paarden die in de hitte stonden. Ik ging ook flink in discussie met de eigenaren en legde hen uit dat de paarden het niet fijn vinden om met 40 graden in de brandende zon te staan. Ook werd ik boos omdat deze beesten open wonden hadden en maar moesten doorwerken. De eigenaren spraken bijna geen Engels, waardoor ik een ’tolk’ had gevonden (lees: iemand van straat had geplukt die beide talen sprak) om dit aan ze uit te leggen. Zie je het al voor je hoe? Ik kan lastig mijn mond houden als ik zoiets zie en ik wil daar wat aan doen. Ik ben blij dat ik mijn steentje ga bijdragen, want ik ga zes weken in een wildlife rescue center werken midden in het Amazonegebied. Een droom die uitkomt!

Gemotiveerd

Hoe vaker ik hoor dat het lastig gaat worden, hoe meer ik gemotiveerd ben om te laten zien dat je ook plantaardig kunt eten in een vlees-oriënterend deel van de wereld. In Amsterdam heb ik mijn routine gevonden als het gaat om boodschappen doen en lekkere restaurants vinden. Een weekend naar Berlijn gaat mij goed af (sowieso is vegan eten in Duitsland een makkie), dus deze lange reis is mijn eerste echte challenge sinds ik vegan ben. Na ruim een jaar plantaardig eten heb ik vooral veel zin in om nieuwe gerechten en smaken te ontdekken.

Ik neem jullie graag mee (er is nog een plekje vrij in mijn backpack, wie wil?) hoe ik dit allemaal ga beleven. Wat wordt lastig en welke landen verbazen mij op een positieve manier? Ook ga ik natuurlijk alle tips en leuke spots met jullie delen. Aaahh nog twee weken en dan het is zover!

Mocht je in Zuid-Amerika zijn geweest, dan hoor ik graag hoe het jou is bevallen. Laat het hieronder weten, of via mijn Instagram en Facebook.